Polythema

Aller au contenu | Aller au menu | Aller à la recherche

mardi, juillet 31 2012

Αγριολούλουδα, internet και citizen science

Ένα μικρό «αστυνομικό» οδοιπορικό για να σας διηγηθώ βήμα-βήμα πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το internet από ερασιτέχνες φυσιοδίφες.

Η ελληνική φύση είναι γεμάτη λουλούδια, αυτό το ξέρουν όλοι, αλλά πόσο καλά ξέρετε τα αγριολούλουδα; Εντάξει οι παπαρούνες και οι μαργαρίτες είναι εύκολα, αλλά μου αρέσει να προσέχω τα μικρά λουλουδάκια που περνάνε συχνά απαρατήρητα σε ρόλο κομπάρσων που χρωματίζουν το διάκοσμο για τα μεγαλύτερα.

Κάτω από την Άρτα, δίπλα στον ποταμό Άραχθο, λίγο πριν το διάσημο γεφύρι, έχει διαμορφωθεί μια μικρή λίμνη μ'ένα νησάκι όπου φωλιάζουν αγριόχηνες και νερόκοτες. Στις όχθες της λίμνης λοιπόν είδα αυτά τα μικρά κίτρινα λουλουδάκια και τα φωτογράφησα.

lotus.jpg

Κι επειδή μου αρέσει να ξέρω τι παρατηρώ, έστω και ερασιτεχνικά, φυσικά έψαξα στο internet να δω αν μπορώ να βρω τι είναι. Είχα μια μικρή ιδέα γιατί το σχήμα του λουλουδιού και οι μακρόστενοι καρποί θυμίζουν φασόλι (link στο τέλος του άρθρου για τις υπόλοιπες φωτογραφίες), οπότε υπέθετα ότι είχα αντιπρόσωπο της οικογένειας των κυαμοειδών (Fabaceae). Βέβαια αν ήξερα από ζωοτροφές θα το είχα αναγνωρίσει αμέσως και δεν θα είχα όλα αυτα να γράψω :-).

Ξεκίνησα ψάχνοντας στο google μικρά κίτρινα λουλουδάκια της Ελλάδας, αλλά τελικά η σελίδα που με βοήθησε περισσότερο ήταν αυτή εδώ όπου μπορείτε να αναγνωρίσετε 328 αγριολούλουδα δίνοντας διαδοχικά χαρακτηριστικά του λουλουδιού και περιορίζοντάς τα σιγά σιγά.

Η σελίδα με οδήγησε στο Lotus corniculatus.

Το επόμενο βήμα ήταν να ψάξω άλλες εικόνες του στο google image και πληροφορίες για το συγκεκριμένο λουλούδι σε διάφορες σελίδες, όπου κάτι άρχισε να μη μου ταιρειάζει. Έμοιαζε πολύ μεν αλλά υπήρχαν διαφορές. Λωτός λοιπόν (αλλά όχι το φρούτο των λωτοφάγων), Lotus, αλλά ποια ποικιλία του;

Πέρασμα λοιπόν από τη wikipedia κι ακόμη καλύτερα από το WolframAlpha, για να διαπιστώσουμε ότι υπάρχει τεράστιο πλήθος ποικιλιών. Ψάξιμο στο google πάλι για κάθε ποικιλία ξεχωριστά, όπου διαπιστώνουμε ότι αν και υπάρχουν κάποιες ποικιλίες τυπικές του ελληνικού χώρου, όπως ο Lotus creticus δεν μοιάζουν καθόλου με το φυτό που φωτογράφησα.

Λίγο ψάξιμο στον ειδικευμένο τύπο μάς θυμίζει κάτι που ως ερασιτέχης είχα ξεχάσει: αν θέλω να βρω ποια ποικιλία παρατήρησα, δεν αρκεί το λουλούδι. Επιστροφή στη λίμνη λοιπόν για να δούμε καλύτερα τα φύλλα, τους βλαστούς, τους καρπούς και τα ριζώματα. Η ανάγνωση αυτού του άρθρου με κάνει να στραφώ προς την ποικιλία Lotus tenuis, κυρίως λόγω των μικρών, μακρόστενων φύλλων. Επί πλέον αναφέρεται ότι δεν είναι συνηθισμένο είδος και βρίσκεται κυρίως σε ζεστά κλίματα όχι μακριά από θάλασσα. Χμ, ζεστό ναι, και η θάλασσα είναι στα 30 χλμ. Ίσως, αλλά αρχίζει και γίνεται προφανές ότι υπάρχουν πολλές ποικιλίες που μοιάζουν μεταξύ τους.

Συνεχίζουμε το ψάξιμο και καταλήγουμε σε διάφορες σελίδες όπως αυτή όπου παρουσιάζονται συγκριτικά διάφορες ποικιλίες λωτών (και όπου μαθαίνουμε ότι αυτή η ποικιλία παρατηρείται κοντά σε λίμνες και έλη) και αυτή από τη βόρεια Ελλάδα με μια φωτογραφία Lotus tenuis και για πρώτη φορά το ελληνικό του όνομα Λωτός ο στενόφυλλος.

Είναι προφανές ότι δύσκολα μπορεί ένας ερασιτέχνης φυσιοδίφης να προχωρήσει πιο πέρα μόνο οπτικά χωρίς άλλες αναλύσεις. Μπορούμε απλώς να διαβάσουμε λίγα περισσότερα για το πώς σχετίζονται μεταξύ τους αυτές οι ποικιλίες. Με λίγο ψάξιμο βρίσκουμε ότι ο Lotus tenuis άλλοτε θεωρείται ανεξάρτητη ποικιλία, άλλοτε υποποικιλία του Lotus corniculatus αλλά τελικά πλέον λέγεται Lotus glaber.

Θα μείνω εδώ λοιπόν, καταλήγοντας ότι πιθανότατα πρόκειται για Lotus glaber και καλώντας φυσικά με τη μετριοφροσύνη του ερασιτέχνη τους ειδικούς να προσθέσουν ή διορθώσουν.

Και για να μην είναι η όλη αναζήτηση χωρίς αποτέλεσμα, ο ερασιτέχνης μπορεί φυσικά να καταθέσει τα ευρήματά του σε κάποιο από τα διάφορα προγράμματα «citizen science» όπως τo Project Noah όπου και πρόσθεσα τις φωτογραφίες μου (άλλες 4 εκτός αυτής πιο πάνω) στις αποστολές «Βιοποικιλότητα της Ελλάδας» και «Λουλούδια της Ευρώπης».

Καλές αναζητήσεις!

samedi, juillet 21 2012

Καλοκαιρινή μακαρονάδα

Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω καλοκαίρι αν δεν φτιάξω μια μαύρη μακαρονάδα με μελάνι και σουπιές. Κλασσική συνταγή αλλά αυτή τη φορά έκανα μια παραλλαγή, χωρίς μελάνι αλλά με ντομάτα:

Sepia

Σωτάρετε σε λίγο ελαιόλαδο ψιλοκομμένες πιπεριές (έβαλα δυο πράσινες και δυο κόκκινες), κρεμμύδια (δυο μεγάλα) και σκόρδο (6-7 σκελίδες).

Προσθέστε τις σουπιές, (χωρίς να παιδευτείτε να τις κόψετε, κόβονται πιο εύκολα μετά), σωτάρετε ακόμη λίγο.

Προσθέστε αλεσμένες 5 μεγάλες ντομάτες και αλατοπίπερο και αφήνετε να βράσει 30-40 λεπτά.

Τέλος (για να μην μαραθούν) βάλτε ένα μεγάλο μάτσο μαϊντανό και βασιλικό ψιλοκομμένα, βγάλτε τις σουπιές για να τις κόψετε κομματάκια και ξαναρίξτε τις μέσα στη σάλτσα.

Στο μεταξύ βράζετε και τα μαύρα μακαρόνια, τον ελάχιστο χρόνο που λέει το πακέτο, να κρατάνε καλά γιατί θα μουλιάσουν στη σάλτσα.

Και απλά ανακατεύετε τα μακαρόνια με τη σάλτσα και σερβίρετε. Απλά και καλοκαιρινά. Φυσικά συνοδεύεται με ελαφρύ άσπρο κρασί.

Καλή όρεξη.

vendredi, mars 30 2012

Ίρμα Κολάση, μία μεγάλη ελληνική φωνή έσβησε

Στις 27 Μαρτίου μας άφησε η Ίρμα Κολάση στα 94 της χρόνια.

Ίσως δεν είναι τόσο γνωστή στην Ελλάδα όσο στη Γαλλία, ελπίζω να κάνω λάθος.

Χωρίς να σας γράψω αναλυτική βιογραφία της, να σας θυμίσω ότι μετά από μουσικές σπουδές σε Αθήνα και Ρώμη έγινε απο τις νεότερες αν όχι η νεότερη καθηγήτρια στο Ωδείο Αθηνών όπου ανάμεσα στους μαθητές της ήταν και η Μαρία Κάλλας.

Τέλη δεκαετίας 40 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου συνεργάστηκε με τους μεγάλους συνθέτες του 20ου αιώνα και καθιέρωσε το βελούδο της φωνής της σε ιδανικές ερμηνείες έργων Ravel, Débussy, Milhaud, Fauré, Chausson, Stravinsky, Prokofiev.

Αφού αποσύρθηκε από τη σκηνή συνέχισε για χρόνια να διδάσκει.

Η απόδοση της ποιότητας που έχει το youtube αδυνατεί να αποδώσει τη ζεστή χροιά της φωνής της. Πάρτε μια ιδέα απλώς ακούγωντας την ερμηνεία της στις ελληνικές μελωδίες του Ραβέλ (που είναι από τα ωραιότερα κομμάτια του και που εδώ η Κολάση τραγουδάει στα ελληνικά):

και στο ποίημα του Chausson (που θεωρείται από τις καλύτερες ερμηνείες της):

αλλά κυρίως βρείτε, αγοράστε, δανειστείτε τους δίσκους της για να την απολαύσετε όπως της αξίζει: για παράδειγμα το δίσκο που επανέκδωσε πριν λίγα χρόνια η Decca ή τη σειρά των 5 CD της HAFG.

samedi, février 11 2012

Σούπα κολοκύθα με σελινόριζα

Το φθινόπωρο και ο χειμώνας οι κολοκύθες είναι από τα λαχανικά της εποχής. Το θέμα είναι αφού έχεις εξαντλήσει τις κλασσικές εκδοχές της κολοκυθόπιτας, της κολοκυθόσουπας και της κολοκυθόταρτας, κάτι άλλο πρέπει να βρεθεί. Μια πολύ ωραία ιδέα είναι το ψωμί με κολοκύθα που μπορείτε να βρείτε στο εκπληκτικό βιβλίο της Μικρής Κουζίνας (στο blog της άλλωστε θα βρείτε και άλλες ωραίες συνταγές με κολοκύθα). Εγώ έχω να σας προτείνω ένα αυτοσχεδιασμό όπου πρωταγωνίστησε ότι υπήρχε στο ψυγείο και, μια και το αποτέλεσμα ήταν καλό, το μοιράζομαι.

Υλικά:

ένα μεγάλο κομμάτι κολοκύθα

μια σελινόριζα

μυρωδικά κατά βούληση

μια κουταλιά μουστάρδα

για το σερβίρισμα: κρέμα γάλακτος και κρουτόν (απλά κυβάκια ψωμιού περασμένα 5 λεπτά σε ζεστό φούρνο)

Εκτέλεση:

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Κόβετε χοντρά κομμάτια την κολοκύθα και μια σελινόριζα και τα βάζετε σε κατσαρόλα με νερό μόλις να τα σκεπάζει:

Προσθέτετε και ότι μυρωδικό θέλετε. Εγώ όπως βλέπετε στη φωτογραφία έβαλα ένα κλωνάρι δενδρολίβανο και ένα ματσάκι κόλιανδρο. Αλλά φυσικά πηγαίνει πάντα και μαϊντανός (απλώς δεν είχα).

Το βάζετε να βράσει σε χαμηλή φωτιά, 30-40 λεπτά αφού πάρει βράση αρκούν. Το αλέθετε στο μπλέντερ (κι εδώ έρχεται το κάτι που θα το αλλάξει από την συνηθισμένη εκδοχή) μαζί με μια κουταλιά του γλυκού μουστάρδα και αλατοπιπερώνετε αν θέλετε (εγώ έβαλα μόνο λίγο πιπέρι και καθόλου αλάτι, η μουστάρδα και το σέλινο αρκούν για να νοστιμήσει).

Τη σερβίρετε με λίγη κρέμα γάλακτος και κρουτόν:

Και αν τα παιδιά επιμένουν τρίβετε και λίγη παρμεζάνα από πάνω. Καλή όρεξη.

Υ.Γ. Δεν υπάρχει λάθος στη συνταγή, πράγματι δε χρειάζεται λάδι

mardi, septembre 27 2011

Ένα ακόμη μπλογκ. Για ποιο λόγο;

Μπλογκ; ιστοσελίδα; Διαφορετικές χρήσεις; (version française ici)

Χωρίς αμφιβολία τα μπλογκ δεν είναι καινούριο φαινόμενο, κι ο υπογράφων δεν είναι καινούριος στον παγκόσμιο ιστό. Αλλά ακριβώς έχοντας ανέβει νωρίς στο τρένο του web και του html, δεν βρήκα μέχρι τώρα κάποιο κίνητρο για να ανοίξω και κάποιο μπλογκ παράλληλα με site. Γιατί λοιπόν άλλαξα γνώμη; Σε μεγάλο βαθμό για να πειραματιστώ και να δοκιμάσω αν αυτό το εργαλείο προσφέρει κάτι διαφορετικό. Δύο θεωρήσεις μου κινούν το ενδιαφέρον:

  • Οι πολύγλωσσες σελίδες είναι κάτι που έχω δοκιμάσει, αλλά κυρίως σε μορφή php scripts που επιλέγουν τη σελίδα με βάση τις προτιμήσεις του χρήστη. Οι διάφορες γλώσσες βρίσκονται σε διαφορετικά αρχεία ή και στο ίδιο με μερικά if μέσα στο php για να επιλεγεί ποια γλώσσα εμφανίζεται. Σε ένα μπλογκ η κατάσταση είναι διαφορετική καθώς υπάρχει μια συνεχής ροή από τη μια ανάρτηση στην άλλη. Είμαι περίεργος να δοκιμάσω τι δυνατότητες προσφέρονται για να συνυπάρξουν αρμονικά διάφορες γλώσσες.
  • Το άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι ακριβώς ότι αυτή η συνεχής ροή επιτρέπει ποικιλία θεμάτων. Τα περισσότερα μπλογκ που παρακολουθώ έχουν μόνο ένα κύριο θέμα, και πολλοί μπλόγκερ έχουν ένα μπλογκ για κάθε θέμα. Σίγουρα αυτό είναι κάτι που δεν μου κάνει. Αν ήταν έτσι, θα άνοιγα απλώς καινούριες σελίδες στο site μου, κάτι όχι ιδιαίτερα πρακτικό αν έχεις κάτι μικρό και ξεκάρφωτο από τα υπόλοιπα να γράψεις. Η ιδέα του μπιλιέτου που γράφεται ανάλογα με το ενδιαφέρον της ημέρας είναι πιο ενδιαφέρουσα.

Polythema; Polygraphe; Δηλαδή;

Όσο για το όνομα polythema, γίνεται πλέον προφανές: δεν πρόκειται για μονοθεματικό μπλογκ, δεν υπάρχει κύριο θέμα, αλλιώς όπως έγραψα θα είχα φτιάξει ένα για κάθε αντικείμενο ή απλά θα έμενα στο σχήμα του κλασσικού site. Και το polygraphe φυσικά ερμηνεύεται από την ίδια σκοπιά των πολλών διαφορετικών γραφών και δεν έχει καμμιά σχέση με την πυκνότητα και ποσότητα γραφής. Δεν πρόκειται να υπάρξει περιοδικότητα στη δημοσίευση αναρτήσεων. Η συχνότητά τους θα εξαρτηθεί από το διαθέσιμο χρόνο και τις εκάστοτε ιδέες.